مدح و ولادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام
نوکــر حلقه به گوشیــم و اسیــر حسنـیـم گــره کــور نــداریــم فــقــیــر حـسـنـیــم نسل در نســل همه خاک مسیــر حسنـیم کشته و مُــردۀ فرزند صغـیــر حـسـنـیـم پیرو راه حسیـنـیـم و پــریشــان حــسـن همه گویند به ما بی سر و سـامان حسن در دل مــادرمــان فــاطمه جــایی داریم منــصب نــوکــری شــاه وفــایی داریــم از عنایات حسن نــان و نــوایـی داریــم خــودمــانیــم چه روزی و بهــایی داریم روی هر شاپرکی را به خــدا کم کــردیم رمضان تا رمضان دور حسن می گردیم حــال دادنــد به ما بــاز چــه بی انــدازه تازه شد ماه خــدا حــال و هــوایش تـازه رمضــان از قــدمش گشت پــر از آوازه شده استــان کــرم صــاحب یک دروازه بازهم خیــره کــننده شـده این شــادی دل آمــده روز شــریـف حــســن آبــادی دل دست و دل بازترین مرد در این دنیا اوست اولیــن معـجــزه فــاطـمه و مــولا اوست دل پر از شوق گدایی است اگر آقـا اوست بــانــی تـا ابــد خــیــریــه زهــرا اوسـت همۀ فـخــر حسیـن است عــلــمـداری او الگــوی حـضــرت عـبــاس وفــاداری او ارث پیغمبــریـش دلبــری و آقــایی است مثل بابا دل او قیــمتی و زهــرایـی است قمـر فـاطمه و یــوسف هر لیــلایی است عاشقش هر که نشد عاقبتش رسوایی است دلبـران روی زمین هر چه بگـردند زیاد تا حسن هست نبایــد به کــسی دل را داد اوج آنجاست که کــوبـیده شده پــرچــم او بـاغ رضوان خــدا گوشه ای از عــالم او هــر کــسی مرد خــدا هست شــده آدم او هر دل بی ســر و پـایی نشود مـحــرم او عــاشق معــرفتش فــاطمه و شــاه حنـین دست بر دامن او زینب و عباس و حسین کیست مــانند حسن مــومن و تسلیم خــدا در دلش مثل علی نیست به جــز بیم خدا ثــروتش مثل خــدیـجــه شده تقدیــم خــدا کــافــی دشمن او ســوره تـحــریــم خــدا صلح او کنــده ز جا پــرچــم شیطانی را حیدری گشت ز غــوغای سکــوتش دنیا هیچ مردی به جهان مثل حسن تنها نیست دیده ای نیست که از بی کسی اش دریا نیست شب عید است ولی دور و برش غوغا نیست حال پیغمبر و زهرا و علی طوفانی ست علت غربتش این است که سرباز علی است پهلوان جمل و یار ســرافــراز علی است |